تاثیر درمان های دیابت بر شدت بیماریCOVID-19  و نتایج آن

دیابت یکی از بیماری هایی است که با بیماری شدید کرونا (COVID-19)مرتبط بود. داده های اوایل همه گیری نشان می دهد افراد مبتلا به دیابت نوع 2 دو برابر بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی ازCOVID-19  بودند، همچنین بیشتر به بستری شدن و دریافت مراقبت های ویژه، نیاز داشتند. در تلاشی موسوم بهNational COVID Collaborative (N3C) ، محققان مراکز برنامه های علوم بالینی و ترجمه ایNIH ، مطالعه ای را بر روی داده های 12446 فرد مبتلا به دیابت نوع 2 که در سال 2020 ، آزمایش COVID-19 آنها مثبت شده بود، انجام دادند. این دانشمندان دریافتند شدت کووید 19 و عوارض آن در افرادی که تحت درمان با انواع خاصی از داروهای دیابت بودند، کمتر از افرادی است که با نوع دیگری از داروهای دیابت درمان می شدند.

این تحقیق در ژورنالDiabetes Cares ، مجله انجمن دیابت آمریکا منتشر شده است. دو کلاس دارویی که قند خون را کاهش می دهند، یعنی آگونیست های گیرنده پپتید 1 شبه گلوکاگون(GLP1-RA)  و مهار کننده های کوترانسپورتر 2 سدیم-گلوکز(SGLT2i) ، با کاهش حوادث قلبی و مرگ و میر در آزمایش های بزرگ پیشین قلب و عروق، نارسایی قلبی، و نتایج کلیوی، در جمعیت در معرض خطر زیاد برای حوادث قلبی، مرتبط بودند. مزایای مرتبط با این داروها در بین افرادی که بطور همزمان به دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی عروقی، یا نارسایی قلبی، یا بیماری مزمن کلیوی و یا چاقی مبتلا هستند، -همه شرایطی که بالاترین خطر ابتلا به COVID-19 شدید مرتبط هستند-، بارزتر به نظر می رسد.

علاوه بر این، دانشمندان مکانیسم های قابل قبولی را برای اثرات محافظتی GLP1-RA و SGLT2i در برابر COVID-19، فارغ از اثرات آنها در کاهش قند خون، حدس زده اند. با این حال هنوز بطور قطعی مشخص نیست که چگونه استفاده از این داروهای جدید با شدت پایین تر COVID-19 ارتباط دارد.

پرفسور Buse، نویسنده ارشد این تحقیق و استاد برجسته پزشکی و رئیس بخش غدد درون ریزVerne S. Caviness ، در دانشکده پزشکیUNC ، گفت: هدف ما توصیف ارتباط استفاده غیرضروری ازGLP1-RA  وSGLT2i  با نتایج COVID-19 بود. فرضیه ی مطالعه ی ما این بود که استفاده از هر دو کلاس دارویی با بهبود نتایج در بیماران مبتلا به عفونت COVID-19 مرتبط می باشد و توصیف این ارتباطات می تواند استراتژی های درمانی جدیدی را برای بهبود نتایج جمعیتی که در معرض خطر بالایی برای مرگ و میر ناشی از COVID-19 هستند، ارائه دهد.

برای این مطالعه، محققان افرادی را برای گروه کنترل انتخاب کردند که از مهارکننده های دیپپتیدیل پپتیداز 4(DPP4i) استفاده می کردند، تا نتایج آنها را با افرادی که از داروهایGLP1-RA یا SGLT2i  استفاده می کنند، مقایسه نمایند، زیرا داروهایDPP4i نیز پس از شروع درمان با متفورمین می توانند به عنوان خط دوم درمان تجویز شوند و بر اساس سایر تجزیه و تحلیلهای واقعی پیشنهاد شده است که استفاده از آنها در زمانCOVID می تواند ایمن یا مفید باشد.

در این مطالعه شدت نتایج عفونت شدید سندرم تنفسی حاد کرونا ویروس 2(SARS-CoV-2) در بیماران با هم مقایسه شد. مرگ و میر 60 روزه  در کل 12446 نفر ، 3.11 درصد بود، که برای استفاده کنندگان از GLP1-RA،  نرخ مرگ و میر 60 روزه 2.06 درصد و برای استفاده کنندگان ازSGLT2i  به میزان 2.32 درصد  و برای افراد تحت درمان با DPP4i، 5.67 درصد گزارش شد. استفاده از GLP1-RA وSGLT2i  در مقایسه با DPP4i، با مرگ و میر 60 روزه ی پایین تری همراه بود. استفاده از هر دو داروی GLP1-RA وSGLT2i ، همچنین با كاهش مرگ و میر كلی، کاهش ویزیت های اورژانس و کاهش نیاز به بستری شدن در بیمارستان همراه بود، هرچند افرادی كه از داروهای DPP4i استفاده می كردند، پیرتر و به طور كلی بیمارتر بودند.

منبع:

https://www.newswise.com/coronavirus/unc-researchers-lead-study-of-diabetes-treatment-of-covid-19-patients/?article_id=753170